سبک زندگی شما و فعالیت های متفاوتی که در دوران بارداری انجام می دهید می تواند تاثیر قابل توجهی بر روی جنین داشته باشد. می توانید اقداماتی را انجام دهید که هوش جنین را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.

غذاهایی که می‌خورید، موسیقی‌هایی که گوش می‌دهید، فیلم‌هایی که تماشا می‌کنید، مطالعاتی که انجام می‌دهید و ورزش‌های مختلفی که در این دوران انجام می‌دهید می‌توانند بر هوش جنین تأثیر بگذارند.

حال اینکه دقیقاً چه کاری باید انجام دهید و چگونه این اقدامات را انجام دهید تا به نتیجه مثبت برسید، باید زیر نظر متخصص یک سبک زندگی سالم برای بارداری داشته باشید. به همین منظور دوره افزایش هوش جنین را با خانم حوری سادات متفکریان به شما پیشنهاد می کنیم مشاوری که بتواند شما را به درستی در این زمینه راهنمایی کند.

او تمام اقدامات لازم برای افزایش هوش جنین خود را در دوران بارداری برای شما توضیح خواهد داد. مشاور و متخصص از دوران طلایی، از بارداری تا پایان بارداری به شما کمک می کند تا بتوانید فرزندی باهوش به دنیا بیاورید. با این دوره جذاب می توانید به سلامت روان و هوش بالای فرزندتان کمک زیادی کنید.

چرا افزایش هوش جنین مهم است؟

افزایش هوش جنین یکی از مسائل مهم و حیاتی است که برای سلامت و رشد مناسب جنین بسیار ضروری است. این سوال برای خانم های باردار بسیار مهم است زیرا هوش جنین در دوران بارداری شکل می گیرد و تاثیر زیادی در رشد و تکامل نهایی نوزاد خواهد داشت.

یکی از دلایل اصلی اهمیت افزایش هوش جنین این است که هوش یکی از عوامل مهم موفقیت و پیشرفت فرد در زندگی است. هوش نه تنها شامل توانایی حل مشکلات و انجام کارهای پیچیده می شود، بلکه تاثیر زیادی بر روابط اجتماعی، حرفه ای و حتی روانی فرد دارد. بنابراین افزایش هوش جنین می تواند به بهبود کیفیت زندگی و پیشرفت فرد کمک کند.

علاوه بر این، افزایش هوش جنین می تواند به پیشگیری از برخی مشکلات و بیماری های روانی و شناختی کودکان در آینده کمک کند. تحقیقات نشان داده است که کودکانی که هوش بالایی دارند کمتر دچار مشکلات ذهنی و شناختی می شوند و در کل زندگی بهتری دارند.

در نهایت افزایش هوش جنین می تواند به بهبود عملکرد مغز و اعصاب فرد کمک کند. هوش جنین همراه با رشد و تکامل مغز و اعصاب جنین افزایش می یابد و این مشکل می تواند به بهبود حافظه، تمرکز و توانایی یادگیری فرد کمک کند.

با توجه به اهمیت افزایش هوش جنین، زنان باردار باید به تغذیه مناسب، استراحت کافی و فعالیت بدنی منظم برای رشد و تکامل سالم جنین توجه کنند. علاوه بر این، دوره های آموزشی برای افزایش هوش جنین و انجام تست های پیشگیرانه نیز می تواند به شناسایی مشکلات احتمالی و اتخاذ اقدامات مناسب برای حفظ سلامت جنین کمک کند.

بر این اساس افزایش هوش جنین یکی از مسائل حیاتی و اساسی است که برای سلامت و رشد مناسب جنین بسیار مهم است. این سوال نه تنها برای زندگی و رشد بهتر افراد بسیار مهم است، بلکه می تواند به پیشگیری از برخی مشکلات و بیماری های ذهنی و شناختی کودکان در آینده نیز کمک کند. به همین دلیل زنان باردار باید توجه ویژه ای به این موضوع داشته باشند و اقدامات لازم را برای حفظ و افزایش هوش جنین انجام دهند.

توصیه می‌کنیم برای کاهش استرس، اضطراب و رفع یبوست وسوزش سردل در کلاس‌های یوگا بارداری سه ماهه دوم مرکزمامایی ماما میلاد شرکت کنید.

برای زیبایی هوش جنین چه بخوریم؟

سوال اینجاست که برای زیبایی و هوش جنین چه بخوریم. تا پایان این مقاله در این قسمت با ما همراه باشید.

مصرف برخی غذاها و مواد مغذی تجویز شده در دوران بارداری می تواند باعث افزایش هوش جنین شود. غذاهایی که بیشتر توصیه می شود عبارتند از:

میوه ها: مصرف میوه هایی مانند پرتقال، موز و گوجه فرنگی که حاوی ویتامین ها و مواد مغذی مهمی مانند ویتامین C و فیبر هستند، می تواند به سلامت جنین و تقویت هوش او کمک کند.

ماهی: مصرف ماهی مانند سالمون که حاوی اسیدهای چرب امگا 3 است می تواند در رشد مغز جنین و افزایش هوش آن مفید باشد.

تخم مرغ: تخم مرغ منبع خوبی از پروتئین و ویتامین های گروه B است که برای سلامت مادر و جنین ضروری است.

گوشت قرمز: مصرف مقدار معقول گوشت قرمز حاوی آهن و پروتئین می تواند به تقویت سلامت و هوش جنین کمک کند.

اسفناج و حبوبات: این غذاها حاوی مواد مغذی مهمی مانند فولات، آهن و فیبر هستند که برای سلامت جنین و رشد مغز ضروری هستند.

بنابراین مصرف این میوه ها به عنوان بخشی از رژیم غذایی مناسب برای زنان باردار می تواند به تقویت سلامت جنین و افزایش هوش آن کمک کند. اما همیشه مهم است که مصرف متعادل میوه ها و سایر غذاها را در نظر داشته باشید و در صورت لزوم با پزشک خود مشورت کنید.

در دوران بارداری، هر زنی شرایط و نیازهای منحصر به فردی دارد. برای برخی از زنان مبتلا به بیماری های خاص مانند دیابت بارداری، فشار خون بالا یا چاقی، نیازهای تغذیه ای متفاوتی وجود دارد که نیاز به رژیم غذایی مشخص و توصیه پزشک دارد. این رژیم های غذایی ویژه برای کنترل برخی شرایط پزشکی، کنترل وزن یا مدیریت عوارض مرتبط با بارداری ضروری هستند.

به همین دلیل، مشورت با پزشک در هر مرحله از بارداری از جمله افزایش هوش جنین ضروری است. بسته به شرایط شما و نیازهای بارداری، پزشک می تواند راه حل های مناسبی را برای تامین مواد مغذی و افزایش هوش جنین توصیه کند. این شامل توصیه هایی در مورد رژیم غذایی مناسب، مکمل های غذایی و سایر تغییراتی است که ممکن است لازم باشد.

به طور کلی، همیشه مهم است که با پزشک خود مشورت کنید و دستورالعمل های او را دنبال کنید تا بهترین نتیجه را برای شما و کودکتان به دست آورید.

برای باهوش شدن جنین خود چه بخوریم؟

برای افزایش هوش و استعداد جنین، تغذیه مناسب بسیار مهم است. از آنجایی که تغذیه خوب می تواند تاثیر بسزایی در رشد و تکامل مغز جنین داشته باشد، برخی از غذاهای خاص می تواند به افزایش هوش و توانایی های شناختی جنین کمک کند.

اسیدهای چرب امگا 3 یکی از مهم ترین مواد مغذی برای باهوش شدن جنین هستند. این اسیدها در ماهی های چرب مانند ساردین، سالمون و همچنین تخم مرغ و روغن کنجد یافت می شوند. مصرف منظم این غذاها می تواند به بهبود عملکرد مغز جنین کمک کند.

ویتامین D نیز یکی از مواد مغذی ضروری برای تقویت مغز جنین است. این ویتامین در ماهی، تخم مرغ، شیر و محصولات لبنی و همچنین غذاهای غنی شده با ویتامین D یافت می شود. خوردن این غذاها می تواند به حمایت از سلامت مغز جنین کمک کند.

علاوه بر این، مصرف مواد غذایی حاوی آهن نیز برای باهوش شدن جنین بسیار مهم است. آهن در گوشت، مرغ، ماهی، لوبیا، نخود و همچنین سبزیجات و میوه ها یافت می شود. مصرف منظم این غذاها می تواند به بهبود توانایی های شناختی جنین کمک کند.

به طور کلی تطبیق رژیم غذایی مناسب و تنوع در مصرف مواد غذایی می تواند به تقویت هوش و توانایی های شناختی جنین کمک کند. علاوه بر این، مصرف مکمل های ویتامین و مواد معدنی به توصیه پزشک نیز می تواند در این زمینه کمک کند. اما بیش از هر چیز، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه برای تهیه یک رژیم غذایی مناسب و سالم برای بارداری و جنین بسیار مهم است.

ویژگی های نوزاد با هوش

نوزادان باهوش یکی از موضوعات مورد علاقه بسیاری از والدین و کارشناسان رشد کودک هستند. اما چه ویژگی هایی می تواند نشان دهنده هوش نوزاد باشد؟ در این مقاله به ویژگی های یک نوزاد باهوش می پردازیم.

یکی از ویژگی های اصلی نوزادان باهوش این است که سوالات زیادی می پرسند و علاقه زیادی به یادگیری دارند. نوزادان باهوش علاقه زیادی به کاوش و درک دنیای اطراف خود دارند و همیشه به دنبال پاسخ های جدید و جالب هستند. از سنین پایین می توانند سوالات پیچیده بپرسند و چون فضای ذهنی زیادی دارند سریعا پاسخ های منطقی و خلاقانه پیدا می کنند.

یکی دیگر از ویژگی های نوزادان باهوش، ظرفیت حافظه قوی است. آنها می توانند اطلاعات را به خوبی ذخیره و به خاطر بسپارند. این ویژگی به آنها کمک می کند از تجربیات گذشته خود بیاموزند و در آینده از آنها استفاده کنند.

نوزادان باهوش همچنین توانایی حل مشکلات و تفکر خلاقانه را دارند. آنها معمولاً مسائل پیچیده را به راحتی حل می کنند و به دنبال راه حل های جدید و بدیع هستند. این ویژگی به آنها کمک می کند در زمان های مختلف بهترین تصمیم ها را بگیرند و به خوبی با چالش های زندگی کنار بیایند.

در نهایت، نوزادان باهوش توانایی برقراری ارتباط خوب با دیگران و همچنین توانایی سازگاری با محیط خود را دارند. آنها اغلب دوستان زیادی دارند و می توانند با افراد مختلف ارتباط برقرار کنند و با آنها ارتباط موثر برقرار کنند.

با توجه به ویژگی های فوق می توان گفت که نوزادان باهوش استعدادهای زیادی برای رشد و تکامل هوش و تفکر خود دارند. والدین و مربیان می توانند با ایجاد محیط های مناسب برای یادگیری و شکوفایی استعدادهای آنان، آنان را در مسیر موفقیت و پیشرفت قرار دهند.

عوامل موثر در افزایش هوش جنین

عواملی که باعث اختلال هوش جنینی می شود و تاثیر آن بر کیفیت زندگی و رشد فکری کودک کاملاً به دوره جنینی مربوط نمی شود. در واقع این عوامل می توانند حتی قبل از تولد کودک را تحت تاثیر قرار دهند و باعث مشکلات و اختلالات فکری و رشدی شوند. این عوامل شامل نقص مادرزادی، آسیب های جسمی و روحی مادر، سوء تغذیه، مصرف داروهای والکال توسط مادر در دوران بارداری، استرس زندگی مادر در دوران بارداری و ناسازگاری محیط جنین در رحم است.

اولین عاملی که می تواند باعث اختلال هوشی جنین شود، ناهنجاری های مادرزادی است. این نقایص مادرزادی می تواند به طور ژنتیکی به نوزاد منتقل شود یا به دلیل عوامل محیطی مانند مصرف مواد مخدر یا الکل توسط مادر در دوران بارداری رخ دهد. این نوع اختلالات می تواند هوش و توانایی یادگیری کودک را کاهش داده و به نوزاد آسیب برساند.

عامل دیگری که می تواند بر علل اختلال هوش جنین بیفزاید، آسیب های جسمی و روحی مادر است. اگر مادر در دوران بارداری دچار صدمات جسمی مانند تصادفات جاده ای، زمین خوردن یا بیماری های جدی شود، این مشکلات می تواند به نوزاد منتقل شود و منجر به اختلال در هوش و رشد شود. علاوه بر این، آسیب های روحی مادر ممکن است نقش مهمی در مشکلات هوشی نوزاد داشته باشد. استرس زندگی، اضطراب و افسردگی مادر در دوران بارداری میزان هورمون های استرس را افزایش می دهد و می تواند به نوزاد منتقل شود و بر هوش و رشد او تأثیر منفی بگذارد.

سوء تغذیه مادر در دوران بارداری نیز می تواند عاملی برای اختلال در هوش جنین و کاهش کیفیت زندگی نوزاد باشد. تامین تغذیه مناسب و کافی برای جنین در دوران بارداری بسیار مهم است. عدم تغذیه کافی باعث کاهش رشد و تکامل مناسب جنین، کاهش توانایی یادگیری و ناتوانی ذهنی می شود. از طرفی مصرف مواد مخدر و الکل مادر در دوران بارداری نیز خطرات زیادی برای جنین به همراه دارد. این مواد می توانند به سیستم عصبی کودک آسیب برسانند و باعث ایجاد عوارض فکری، رشدی و حتی جسمی در نوزاد شوند.

استرس زندگی مادر در دوران بارداری نیز می تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی نوزاد و اختلالات فکری شود. سقط جنین، مرگ یکی از اعضای خانواده یا دوست صمیمی، مشکلات مالی، مشکلات روابط زناشویی و افسردگی مادر می تواند بر فشارهای زندگی مادر بیفزاید و منجر به استرس و در نتیجه اختلال در هوش و رشد نوزاد شود.

ناسازگاری محیط جنین در رحم نیز می تواند عاملی در ایجاد اختلال هوشی جنین باشد. این عدم سازگاری ممکن است به دلیل عوامل محیطی مانند آلودگی هوا، زباله های شیمیایی صنعتی و داروهای ضد التهابی باشد که مادر ممکن است مصرف کند. این عوامل می تواند به سیستم عصبی جنین آسیب برساند و منجر به اختلال در هوش و رشد شود.

در نتیجه می توان گفت که عوامل مختلفی می تواند بر کیفیت زندگی و رشد فکری نوزاد تأثیر بگذارد که از جمله آنها می توان به نقص مادرزادی، آسیب های جسمی و روحی مادر و سوءتغذیه اشاره کرد. برای هر یک از این عوامل باید اصلاحات مناسب به منظور بهبود کیفیت زندگی نوزاد و جلوگیری از بروز مشکلات فکری و رشدی انجام شود. برای این منظور حمایت و توصیه مادران در دوران بارداری و توجه ویژه به آنها بسیار مهم است. همچنین آموزش و افزایش آگاهی در مورد عواملی که باعث اختلالات هوشی جنین و کاهش کیفیت زندگی نوزاد می شود ضروری است. با این کار می توان سطح آگاهی جامعه را نسبت به مشکل افزایش داد و برای بهبود و پیشگیری از این مشکلات تلاش کرد.

تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است انواع غربالگری ها، آزمایش ها و تکنیک های تصویربرداری را در طول بارداری شما توصیه کند. این تست ها برای ارائه اطلاعاتی در مورد سلامت کودک شما طراحی شده اند و می توانند به شما در بهینه سازی مراقبت و رشد کودک در دوران بارداری کمک کنند.

مرکز ماما میلاد یکی از بهترین مراکز غربالگری قم با دستگاه پیشرفته است.

آنچه باید در مورد غربالگری بدانید

غربالگری ژنتیکی می تواند به تشخیص احتمال برخی اختلالات ژنتیکی قبل از تولد کمک کند.
غربالگری سه ماهه اول ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر ابتلای کودک شما به نقایص مادرزادی خاص کمک کند.
غربالگری سه ماهه دوم ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام نشانگرهای چندگانه باشد که اطلاعاتی در مورد خطر تولد نوزادی با شرایط ژنتیکی خاص یا نقص های مادرزادی ارائه می دهد.
شما ممکن است در زمان‌های مختلف در دوران بارداری سونوگرافی انجام دهید تا رشد جنین را بررسی کنید، تاریخ زایمان خود را تخمین بزنید و هرگونه ناهنجاری ساختاری را در کودک بررسی کنید. آزمایش‌های اضافی در دوران بارداری ممکن است شامل آمنیوسنتز، نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS)، نظارت بر جنین، آزمایش قند خون و کشت استرپتوکوک گروه B باشد.

آزمایش ژنتیک
بسیاری از بیماری های ژنتیکی را می توان قبل از تولد تشخیص داد. اگر شما یا همسرتان سابقه خانوادگی بیماری های ژنتیکی دارید، پزشک یا ماما ممکن است آزمایش ژنتیک را در دوران بارداری توصیه کند. همچنین اگر جنین یا نوزادی با بیماری ژنتیکی داشته اید، می توانید آزمایش ژنتیک را انتخاب کنید.

نمونه هایی از بیماری های ژنتیکی که می توان قبل از تولد تشخیص داد:

فیبروز سیستیک
دیستروفی عضلانی دوشن
هموفیلی A
بیماری کلیه پلی‌کیستیک
بیماری سلول داسی‌شکل
بیماری تای ساکس
تالاسمی
روش های غربالگری زیر در دوران بارداری وجود دارد:

تست آلفا فتوپروتئین (AFP) یا تست نشانگر چندگانه
آمنیوسنتز
نمونه برداری از پرزهای دهانه رحم
آزمایش DNA بدون جنین
جمع آوری خون بند ناف زیر جلدی (گرفتن نمونه کوچکی از خون جنین از بند ناف)
سونوگرافی

تست های غربالگری سه ماهه اول

غربالگری سه ماهه اول بارداری ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر نقص مادرزادی در جنین کمک کند. تست های غربالگری را می توان به تنهایی یا در ترکیب با سایر تست ها استفاده کرد.
غربالگری سه ماهه اول شامل موارد زیر است:

سونوگرافی برای ضخامت مایع زجاجیه. غربالگری ضخامت زجاجیه از سونوگرافی برای بررسی ناحیه پشت گردن نوزاد از نظر افزایش مایع یا ضخیم شدن استفاده می کند.
سونوگرافی برای تعیین استخوان بینی نوزاد. استخوان بینی ممکن است در برخی از نوزادان با ناهنجاری های کروموزومی خاص، مانند سندرم داون، قابل مشاهده نباشد. این غربالگری با استفاده از سونوگرافی بین هفته های 11 تا 13 بارداری انجام می شود.
آزمایشات سرم (خون) مادر. این آزمایش خون دو ماده را در خون همه زنان باردار اندازه گیری می کند:
پروتئین پلاسما A مرتبط با بارداری پروتئینی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری های کروموزومی مرتبط است.
گنادوتروپین جفتی انسان هورمونی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری های کروموزومی مرتبط است.

غربالگری ضخامت زجاجیه و آزمایش خون مادر، زمانی که به عنوان آزمایش غربالگری سه ماهه اول استفاده می شود، در تعیین اینکه آیا جنین ممکن است نقص های مادرزادی داشته باشد، مانند داون (تریزومی 21) و تریزومی 18، موثرتر است.

اگر نتایج این تست های غربالگری سه ماهه اول غیر طبیعی باشد، مشاوره ژنتیک توصیه می شود. برای تشخیص دقیق ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی، آمنیوسنتز، DNA جنین یا سایر اسکن‌های اولتراسوند مورد نیاز باشد.

تست های غربالگری سه ماهه دوم بارداری

غربالگری سه ماهه دوم ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام چندین نشانگر باشد. این نشانگرها اطلاعاتی در مورد خطر احتمالی داشتن نوزادی با بیماری های ژنتیکی خاص یا نقص های مادرزادی ارائه می دهند. غربالگری معمولاً با نمونه برداری از خون شما بین هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود (هفته 16 تا 18 ایده آل است). نشانگرهای متعدد عبارتند از:

غربالگری AFP: این آزمایش خون که AFP سرم مادر نیز نامیده می شود، میزان AFP را در خون شما در دوران بارداری اندازه گیری می کند. AFP پروتئینی است که به طور معمول توسط کبد جنین تولید می شود و در مایع اطراف جنین (مایع آمنیوتیک) وجود دارد. از جفت عبور کرده و وارد جریان خون شما می شود. سطوح غیر طبیعی AFP ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:
سن بارداری اشتباه محاسبه شده است زیرا این میزان در طول بارداری تغییر می کند

ناهنجاری های دیواره شکم جنین
سندرم داون یا سایر ناهنجاری های کروموزومی
نقص لوله عصبی باز، مانند اسپینا بیفیدا
دوقلوها (بیش از یک جنین این پروتئین را تولید می کنند)
استریول: این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود. برای کمک به تعیین سلامت جنین می توان آن را در خون یا ادرار مادر اندازه گیری کرد.
اینهیبین: این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.
گنادوتروپین جفتی انسان: این نیز هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.
نتایج غیرطبیعی تست AFP و سایر نشانگرها ممکن است به معنای نیاز به آزمایش اضافی باشد. سونوگرافی به تایید مراحل کلیدی بارداری شما کمک می کند و ستون فقرات و سایر قسمت های بدن جنین را برای هر گونه ناهنجاری بررسی می کند. آمنیوسنتز ممکن است برای تشخیص قطعی لازم باشد.

از آنجایی که غربالگری چند مارکر تشخیصی نیست، 100٪ دقیق نیست. این کمک می کند تا مشخص شود چه کسانی باید آزمایشات اضافی را در دوران بارداری توصیه کنند. نتایج مثبت کاذب ممکن است نشان دهنده مشکلی باشد که جنین واقعا سالم است. از سوی دیگر، نتایج منفی کاذب نشان دهنده یک نتیجه طبیعی است که جنین واقعاً مشکل سلامتی داشته باشد.

هنگامی که هر دو آزمایش غربالگری را در سه ماهه اول و دوم انجام می دهید، این آزمایش ها نسبت به زمانی که فقط از یکی از آنها استفاده می کنید، به احتمال زیاد یک ناهنجاری را تشخیص می دهند. اکثر موارد سندرم داون را می توان با انجام غربالگری سه ماهه اول و دوم تشخیص داد.

سونوگرافی
سونوگرافی یک تکنیک تشخیصی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از اندام های داخلی استفاده می کند. گاهی اوقات سونوگرافی غربالگری در دوران بارداری برای بررسی رشد طبیعی جنین و تایید تاریخ زایمان انجام می شود.

چه زمانی سونوگرافی در بارداری انجام می شود؟

سونوگرافی ممکن است در زمان های مختلف بارداری به دلایل مختلفی انجام شود:

سه ماهه اول

برای تعیین تاریخ سررسید مورد انتظار (این دقیق ترین راه برای تعیین تاریخ سررسید مورد انتظار است)

برای تعیین تعداد جنین و شناسایی ساختار جفت

برای تشخیص حاملگی خارج رحمی یا سقط جنین

برای بررسی رحم و سایر قسمت های آناتومی لگن

برای تشخیص ناهنجاری های جنینی (در موارد خاص)

سه ماهه دوم (که سونوگرافی هفته 18 تا 20 نیز نامیده می شود)

برای تایید تاریخ مورد انتظار زایمان (تاریخ مورد انتظار زایمان تعیین شده در سه ماهه اول به ندرت تغییر می کند)

برای تعیین تعداد جنین و بررسی ساختار جفت

برای کمک به آزمایشات قبل از تولد، مانند آمنیوسنتز

برای بررسی آناتومی جنین از نظر ناهنجاری ها

برای بررسی میزان مایع آمنیوتیک

برای بررسی الگوهای جریان خون

برای مشاهده رفتار و فعالیت جنین

برای اندازه گیری طول دهانه رحم

برای نظارت بر رشد جنین

سه ماهه سوم
برای نظارت بر رشد جنین
مقدار مایع آمنیوتیک را بررسی کنید
انجام تست های پروفایل بیوفیزیکی
تعیین موقعیت جنین
جفت را ارزیابی کنید

سونوگرافی چگونه انجام می شود؟

دو نوع سونوگرافی در دوران بارداری انجام می شود:

سونوگرافی شکم: در طول سونوگرافی شکم، ژل روی شکم شما اعمال می شود. مبدل اولتراسوند برای ایجاد تصویر روی ژل می لغزد.
سونوگرافی ترانس واژینال: در طول سونوگرافی ترانس واژینال، یک مبدل سونوگرافی کوچکتر وارد واژن می شود و برای ایجاد تصویر در پشت واژن قرار می گیرد. سونوگرافی ترانس واژینال تصویر واضح تری نسبت به سونوگرافی شکم ایجاد می کند و اغلب در اوایل بارداری استفاده می شود.

چه تکنیک های سونوگرافی در دسترس هستند؟
انواع مختلفی از تکنیک های اولتراسوند وجود دارد. سونوگرافی دوبعدی که رایج ترین آنهاست، تصویری صاف و یک بعدی از نوزاد ارائه می دهد.

در صورت نیاز به اطلاعات اضافی، می توان سونوگرافی سه بعدی را انجام داد. این تکنیک که یک تصویر سه بعدی ارائه می کند، نیاز به تجهیزات و آموزش خاصی دارد. تصویر سه بعدی به متخصص مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا عرض، ارتفاع و عمق تصاویر را ببیند که می تواند در تشخیص کمک کننده باشد. همچنین می توان تصاویر سه بعدی را ضبط کرد و برای بررسی بعدی ذخیره کرد.

جدیدترین فناوری اولتراسوند 4 بعدی است که به متخصص مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد از نوزاد در حال حرکت در زمان واقعی تصویربرداری کند. با تصویربرداری 4 بعدی، یک تصویر سه بعدی به طور مداوم به روز می شود و یک نمای "زنده" ارائه می دهد. این تصاویر اغلب دارای رنگ طلایی هستند که به نشان دادن سایه ها و هایلایت ها کمک می کند.

تصاویر اولتراسوند را می توان بر روی فیلم یا تصاویر ثابت برای ثبت نتایج ثبت کرد.

خطرات و فواید سونوگرافی چیست؟

هیچ خطر شناخته شده ای برای سونوگرافی جنین وجود ندارد به جز ناراحتی جزئی ناشی از فشار دادن مبدل به شکم یا واژن شما. در طول عمل از اشعه استفاده نمی شود.

سونوگرافی ترانس واژینال شامل پوشاندن مبدل اولتراسوند با یک غلاف پلاستیکی یا لاتکس است که ممکن است در زنانی که به لاتکس حساسیت دارند، واکنش ایجاد کند.

سونوگرافی به طور مداوم در حال بهبود و تکمیل است. مانند هر آزمایش دیگری، نتایج ممکن است کاملاً دقیق نباشد. با این حال، سونوگرافی می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای والدین و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی فراهم کند تا به آنها در مدیریت و مراقبت از بارداری و نوزاد کمک کند. علاوه بر این، سونوگرافی به والدین این فرصت منحصر به فرد را می دهد تا نوزاد خود را قبل از تولد ببینند و به آنها کمک می کند تا یک پیوند و رابطه اولیه ایجاد کنند.

سونوگرافی جنین گاهی در محیط‌های غیرپزشکی انجام می‌شود تا تصاویر یا فیلم‌هایی را برای والدین به‌عنوان یادگاری نگه دارند. اگرچه سونوگرافی به خودی خود بی خطر تلقی می شود، اما کارکنان آموزش ندیده ممکن است یک ناهنجاری را از دست بدهند یا به والدین اطمینان نادرست در مورد سلامت نوزادشان بدهند. بهتر است سونوگرافی توسط افراد واجد شرایطی انجام شود که بتوانند نتایج را به درستی تفسیر کنند.

اگر سوالی دارید، با پزشک یا مامای خود صحبت کنید.

آمنیوسنتز
آمنیوسنتز شامل گرفتن نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک است که جنین را احاطه کرده است. برای تشخیص ناهنجاری های کروموزومی و نقایص باز لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا استفاده می شود. بسته به سابقه خانوادگی شما و در دسترس بودن آزمایشات آزمایشگاهی در زمان جراحی، آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی در دسترس است.

چه کسانی به آمنیوسنتز نیاز دارند؟
به طور کلی، آمنیوسنتز بر روی زنانی انجام می شود که بین 15 تا 20 هفته باردار هستند و در معرض خطر ناهنجاری های کروموزومی هستند. نامزدها شامل زنانی هستند که در زمان زایمان بالای 35 سال سن دارند یا آزمایش غربالگری سرم مادری غیرطبیعی داشته اند.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

آمنیوسنتز شامل وارد کردن یک سوزن بلند و نازک از طریق شکم به داخل کیسه آمنیوتیک برای جمع آوری نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک است. مایع آمنیوتیک حاوی سلول هایی است که توسط جنین ریخته شده و حاوی اطلاعات ژنتیکی هستند. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، آمنیوسنتز معمولی از این فرآیند پیروی می کند:

شکم شما با یک ماده ضد عفونی کننده پاک می شود.

ممکن است پزشک برای بی حس کردن پوست به شما بی حسی موضعی بدهد یا ندهد.

پزشک از فناوری اولتراسوند برای هدایت یک سوزن توخالی به داخل کیسه آمنیوتیک استفاده می کند. او نمونه کوچکی از مایع را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی می گیرد.

ممکن است در حین یا بعد از آمنیوسنتز گرفتگی عضلات را تجربه کنید. شما باید تا 24 ساعت پس از عمل از هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید.

زنان باردار دوقلو یا چند قلو برای آزمایش هر نوزاد به یک نمونه از هر کیسه آمنیوتیک نیاز دارند. بسته به موقعیت نوزاد و جفت، مقدار مایع و آناتومی زن، گاهی اوقات نمی توان آمنیوسنتز انجام داد. سپس این مایع به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود تا سلول ها رشد کرده و آنالیز شوند. AFP همچنین برای حذف نقص لوله عصبی باز اندازه گیری می شود. بسته به آزمایشگاه، نتایج معمولاً در حدود 10 روز تا دو هفته آماده می شوند.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)

PVC یک آزمایش قبل از تولد است که شامل نمونه برداری از بافت جفت می شود. این بافت حاوی مواد ژنتیکی مشابه جنین است و می توان آن را از نظر ناهنجاری های کروموزومی و سایر مشکلات ژنتیکی آزمایش کرد. بسته به سابقه خانوادگی شما و در دسترس بودن آزمایشات آزمایشگاهی در زمان جراحی، آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی در دسترس است. برخلاف آمنیوسنتز، PVC اطلاعاتی در مورد نقص لوله عصبی باز ارائه نمی دهد. بنابراین، زنانی که تحت پی وی سی قرار می‌گیرند، برای بررسی این ناهنجاری‌ها باید بین هفته‌های 16 تا 18 بارداری آزمایش خون بعدی انجام دهند.

PVC چگونه کار می کند؟

PVC ممکن است برای زنانی که در معرض افزایش خطر ناهنجاری های کروموزومی هستند یا دارای سابقه خانوادگی نقایص ژنتیکی هستند که می تواند از طریق بافت جفت آزمایش شود توصیه می شود. پی وی سی معمولا بین هفته های 10 تا 13 بارداری انجام می شود. اگرچه روش های دقیق ممکن است متفاوت باشد، این روش شامل مراحل زیر است:

پزشک یک لوله کوچک (کاتتر) را وارد واژن و دهانه رحم شما می کند.

پزشک شما از فناوری اولتراسوند برای هدایت کاتتر به مکانی نزدیک جفت استفاده می کند.

پزشک شما از سرنگی در انتهای دیگر کاتتر برای جمع آوری بافت استفاده می کند.

پزشک شما همچنین ممکن است CVS ترانس شکمی را انجام دهد، که شامل وارد کردن یک سوزن از طریق شکم به رحم شما برای جمع آوری نمونه ای از سلول های جفت می شود. ممکن است در طول و بعد از هر یک از انواع CVS دچار گرفتگی شوید. نمونه های بافت برای رشد و تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود. بسته به آزمایشگاه، نتایج معمولاً در حدود 10 روز تا دو هفته آماده می شوند.

اگر CVS امکان پذیر نباشد چه اتفاقی می افتد؟

زنانی که دارای دوقلو یا چندقلو هستند معمولاً به نمونه برداری از هر جفت نیاز دارند. با این حال، به دلیل پیچیدگی روش و محل جفت، CVS همیشه در مورد دوقلوها ممکن یا موفقیت آمیز نیست.

زنانی که کاندید آمنیوسنتز نیستند یا نتایج دقیقی از این روش دریافت نکرده اند ممکن است نیاز به آمنیوسنتز بعدی داشته باشند. عفونت فعال واژن، مانند تبخال یا سوزاک، از این روش جلوگیری می کند. در موارد دیگر، پزشک ممکن است نمونه‌ای را جمع‌آوری کند که حاوی بافت کافی برای رشد در آزمایشگاه نیست و نتایج ناقص یا غیرقطعی ایجاد کند.

تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است انواع غربالگری ها، آزمایش ها و تکنیک های تصویربرداری را در طول بارداری شما توصیه کند. این تست ها برای ارائه اطلاعاتی در مورد سلامت کودک شما طراحی شده اند و می توانند به شما در بهینه سازی مراقبت و رشد کودک در دوران بارداری کمک کنند.

مرکز ماما میلاد یکی از بهترین مراکز غربالگری قم با دستگاه پیشرفته است.

آنچه باید در مورد غربالگری بدانید

غربالگری ژنتیکی می تواند به تشخیص احتمال برخی اختلالات ژنتیکی قبل از تولد کمک کند.
غربالگری سه ماهه اول ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر ابتلای کودک شما به نقایص مادرزادی خاص کمک کند.
غربالگری سه ماهه دوم ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام نشانگرهای چندگانه باشد که اطلاعاتی در مورد خطر تولد نوزادی با شرایط ژنتیکی خاص یا نقص های مادرزادی ارائه می دهد.
شما ممکن است در زمان‌های مختلف در دوران بارداری سونوگرافی انجام دهید تا رشد جنین را بررسی کنید، تاریخ زایمان خود را تخمین بزنید و هرگونه ناهنجاری ساختاری را در کودک بررسی کنید. آزمایش‌های اضافی در دوران بارداری ممکن است شامل آمنیوسنتز، نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی (CVS)، نظارت بر جنین، آزمایش قند خون و کشت استرپتوکوک گروه B باشد.

آزمایش ژنتیک
بسیاری از بیماری های ژنتیکی را می توان قبل از تولد تشخیص داد. اگر شما یا همسرتان سابقه خانوادگی بیماری های ژنتیکی دارید، پزشک یا ماما ممکن است آزمایش ژنتیک را در دوران بارداری توصیه کند. همچنین اگر جنین یا نوزادی با بیماری ژنتیکی داشته اید، می توانید آزمایش ژنتیک را انتخاب کنید.

نمونه هایی از بیماری های ژنتیکی که می توان قبل از تولد تشخیص داد:

فیبروز سیستیک
دیستروفی عضلانی دوشن
هموفیلی A
بیماری کلیه پلی‌کیستیک
بیماری سلول داسی‌شکل
بیماری تای ساکس
تالاسمی
روش های غربالگری زیر در دوران بارداری وجود دارد:

تست آلفا فتوپروتئین (AFP) یا تست نشانگر چندگانه
آمنیوسنتز
نمونه برداری از پرزهای دهانه رحم
آزمایش DNA بدون جنین
جمع آوری خون بند ناف زیر جلدی (گرفتن نمونه کوچکی از خون جنین از بند ناف)
سونوگرافی

تست های غربالگری سه ماهه اول

غربالگری سه ماهه اول بارداری ترکیبی از سونوگرافی جنین و آزمایش خون مادر است. این فرآیند غربالگری می تواند به تعیین خطر نقص مادرزادی در جنین کمک کند. تست های غربالگری را می توان به تنهایی یا در ترکیب با سایر تست ها استفاده کرد.
غربالگری سه ماهه اول شامل موارد زیر است:

سونوگرافی برای ضخامت مایع زجاجیه. غربالگری ضخامت زجاجیه از سونوگرافی برای بررسی ناحیه پشت گردن نوزاد از نظر افزایش مایع یا ضخیم شدن استفاده می کند.
سونوگرافی برای تعیین استخوان بینی نوزاد. استخوان بینی ممکن است در برخی از نوزادان با ناهنجاری های کروموزومی خاص، مانند سندرم داون، قابل مشاهده نباشد. این غربالگری با استفاده از سونوگرافی بین هفته های 11 تا 13 بارداری انجام می شود.
آزمایشات سرم (خون) مادر. این آزمایش خون دو ماده را در خون همه زنان باردار اندازه گیری می کند:
پروتئین پلاسما A مرتبط با بارداری پروتئینی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری های کروموزومی مرتبط است.
گنادوتروپین جفتی انسان هورمونی که در اوایل بارداری توسط جفت تولید می شود. سطوح غیر طبیعی با افزایش خطر ناهنجاری های کروموزومی مرتبط است.

غربالگری ضخامت زجاجیه و آزمایش خون مادر، زمانی که به عنوان آزمایش غربالگری سه ماهه اول استفاده می شود، در تعیین اینکه آیا جنین ممکن است نقص های مادرزادی داشته باشد، مانند داون (تریزومی 21) و تریزومی 18، موثرتر است.

اگر نتایج این تست های غربالگری سه ماهه اول غیر طبیعی باشد، مشاوره ژنتیک توصیه می شود. برای تشخیص دقیق ممکن است آزمایش‌های دیگری مانند نمونه‌برداری از پرزهای کوریونی، آمنیوسنتز، DNA جنین یا سایر اسکن‌های اولتراسوند مورد نیاز باشد.

تست های غربالگری سه ماهه دوم بارداری

غربالگری سه ماهه دوم ممکن است شامل چندین آزمایش خون به نام چندین نشانگر باشد. این نشانگرها اطلاعاتی در مورد خطر احتمالی داشتن نوزادی با بیماری های ژنتیکی خاص یا نقص های مادرزادی ارائه می دهند. غربالگری معمولاً با نمونه برداری از خون شما بین هفته های 15 تا 20 بارداری انجام می شود (هفته 16 تا 18 ایده آل است). نشانگرهای متعدد عبارتند از:

غربالگری AFP: این آزمایش خون که AFP سرم مادر نیز نامیده می شود، میزان AFP را در خون شما در دوران بارداری اندازه گیری می کند. AFP پروتئینی است که به طور معمول توسط کبد جنین تولید می شود و در مایع اطراف جنین (مایع آمنیوتیک) وجود دارد. از جفت عبور کرده و وارد جریان خون شما می شود. سطوح غیر طبیعی AFP ممکن است نشان دهنده موارد زیر باشد:
سن بارداری اشتباه محاسبه شده است زیرا این میزان در طول بارداری تغییر می کند

ناهنجاری های دیواره شکم جنین
سندرم داون یا سایر ناهنجاری های کروموزومی
نقص لوله عصبی باز، مانند اسپینا بیفیدا
دوقلوها (بیش از یک جنین این پروتئین را تولید می کنند)
استریول: این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود. برای کمک به تعیین سلامت جنین می توان آن را در خون یا ادرار مادر اندازه گیری کرد.
اینهیبین: این هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.
گنادوتروپین جفتی انسان: این نیز هورمونی است که توسط جفت تولید می شود.
نتایج غیرطبیعی تست AFP و سایر نشانگرها ممکن است به معنای نیاز به آزمایش اضافی باشد. سونوگرافی به تایید مراحل کلیدی بارداری شما کمک می کند و ستون فقرات و سایر قسمت های بدن جنین را برای هر گونه ناهنجاری بررسی می کند. آمنیوسنتز ممکن است برای تشخیص قطعی لازم باشد.

از آنجایی که غربالگری چند مارکر تشخیصی نیست، 100٪ دقیق نیست. این کمک می کند تا مشخص شود چه کسانی باید آزمایشات اضافی را در دوران بارداری توصیه کنند. نتایج مثبت کاذب ممکن است نشان دهنده مشکلی باشد که جنین واقعا سالم است. از سوی دیگر، نتایج منفی کاذب نشان دهنده یک نتیجه طبیعی است که جنین واقعاً مشکل سلامتی داشته باشد.

هنگامی که هر دو آزمایش غربالگری را در سه ماهه اول و دوم انجام می دهید، این آزمایش ها نسبت به زمانی که فقط از یکی از آنها استفاده می کنید، به احتمال زیاد یک ناهنجاری را تشخیص می دهند. اکثر موارد سندرم داون را می توان با انجام غربالگری سه ماهه اول و دوم تشخیص داد.

سونوگرافی
سونوگرافی یک تکنیک تشخیصی است که از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از اندام های داخلی استفاده می کند. گاهی اوقات سونوگرافی غربالگری در دوران بارداری برای بررسی رشد طبیعی جنین و تایید تاریخ زایمان انجام می شود.

چه زمانی سونوگرافی در بارداری انجام می شود؟

سونوگرافی ممکن است در زمان های مختلف بارداری به دلایل مختلفی انجام شود:

سه ماهه اول

برای تعیین تاریخ سررسید مورد انتظار (این دقیق ترین راه برای تعیین تاریخ سررسید مورد انتظار است)

برای تعیین تعداد جنین و شناسایی ساختار جفت

برای تشخیص حاملگی خارج رحمی یا سقط جنین

برای بررسی رحم و سایر قسمت های آناتومی لگن

برای تشخیص ناهنجاری های جنینی (در موارد خاص)

سه ماهه دوم (که سونوگرافی هفته 18 تا 20 نیز نامیده می شود)

برای تایید تاریخ مورد انتظار زایمان (تاریخ مورد انتظار زایمان تعیین شده در سه ماهه اول به ندرت تغییر می کند)

برای تعیین تعداد جنین و بررسی ساختار جفت

برای کمک به آزمایشات قبل از تولد، مانند آمنیوسنتز

برای بررسی آناتومی جنین از نظر ناهنجاری ها

برای بررسی میزان مایع آمنیوتیک

برای بررسی الگوهای جریان خون

برای مشاهده رفتار و فعالیت جنین

برای اندازه گیری طول دهانه رحم

برای نظارت بر رشد جنین

سه ماهه سوم
برای نظارت بر رشد جنین
مقدار مایع آمنیوتیک را بررسی کنید
انجام تست های پروفایل بیوفیزیکی
تعیین موقعیت جنین
جفت را ارزیابی کنید

سونوگرافی چگونه انجام می شود؟

دو نوع سونوگرافی در دوران بارداری انجام می شود:

سونوگرافی شکم: در طول سونوگرافی شکم، ژل روی شکم شما اعمال می شود. مبدل اولتراسوند برای ایجاد تصویر روی ژل می لغزد.
سونوگرافی ترانس واژینال: در طول سونوگرافی ترانس واژینال، یک مبدل سونوگرافی کوچکتر وارد واژن می شود و برای ایجاد تصویر در پشت واژن قرار می گیرد. سونوگرافی ترانس واژینال تصویر واضح تری نسبت به سونوگرافی شکم ایجاد می کند و اغلب در اوایل بارداری استفاده می شود.

چه تکنیک های سونوگرافی در دسترس هستند؟
انواع مختلفی از تکنیک های اولتراسوند وجود دارد. سونوگرافی دوبعدی که رایج ترین آنهاست، تصویری صاف و یک بعدی از نوزاد ارائه می دهد.

در صورت نیاز به اطلاعات اضافی، می توان سونوگرافی سه بعدی را انجام داد. این تکنیک که یک تصویر سه بعدی ارائه می کند، نیاز به تجهیزات و آموزش خاصی دارد. تصویر سه بعدی به متخصص مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد تا عرض، ارتفاع و عمق تصاویر را ببیند که می تواند در تشخیص کمک کننده باشد. همچنین می توان تصاویر سه بعدی را ضبط کرد و برای بررسی بعدی ذخیره کرد.

جدیدترین فناوری اولتراسوند 4 بعدی است که به متخصص مراقبت های بهداشتی اجازه می دهد از نوزاد در حال حرکت در زمان واقعی تصویربرداری کند. با تصویربرداری 4 بعدی، یک تصویر سه بعدی به طور مداوم به روز می شود و یک نمای "زنده" ارائه می دهد. این تصاویر اغلب دارای رنگ طلایی هستند که به نشان دادن سایه ها و هایلایت ها کمک می کند.

تصاویر اولتراسوند را می توان بر روی فیلم یا تصاویر ثابت برای ثبت نتایج ثبت کرد.

خطرات و فواید سونوگرافی چیست؟

هیچ خطر شناخته شده ای برای سونوگرافی جنین وجود ندارد به جز ناراحتی جزئی ناشی از فشار دادن مبدل به شکم یا واژن شما. در طول عمل از اشعه استفاده نمی شود.

سونوگرافی ترانس واژینال شامل پوشاندن مبدل اولتراسوند با یک غلاف پلاستیکی یا لاتکس است که ممکن است در زنانی که به لاتکس حساسیت دارند، واکنش ایجاد کند.

سونوگرافی به طور مداوم در حال بهبود و تکمیل است. مانند هر آزمایش دیگری، نتایج ممکن است کاملاً دقیق نباشد. با این حال، سونوگرافی می تواند اطلاعات ارزشمندی را برای والدین و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی فراهم کند تا به آنها در مدیریت و مراقبت از بارداری و نوزاد کمک کند. علاوه بر این، سونوگرافی به والدین این فرصت منحصر به فرد را می دهد تا نوزاد خود را قبل از تولد ببینند و به آنها کمک می کند تا یک پیوند و رابطه اولیه ایجاد کنند.

سونوگرافی جنین گاهی در محیط‌های غیرپزشکی انجام می‌شود تا تصاویر یا فیلم‌هایی را برای والدین به‌عنوان یادگاری نگه دارند. اگرچه سونوگرافی به خودی خود بی خطر تلقی می شود، اما کارکنان آموزش ندیده ممکن است یک ناهنجاری را از دست بدهند یا به والدین اطمینان نادرست در مورد سلامت نوزادشان بدهند. بهتر است سونوگرافی توسط افراد واجد شرایطی انجام شود که بتوانند نتایج را به درستی تفسیر کنند.

اگر سوالی دارید، با پزشک یا مامای خود صحبت کنید.

آمنیوسنتز
آمنیوسنتز شامل گرفتن نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک است که جنین را احاطه کرده است. برای تشخیص ناهنجاری های کروموزومی و نقایص باز لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا استفاده می شود. بسته به سابقه خانوادگی شما و در دسترس بودن آزمایشات آزمایشگاهی در زمان جراحی، آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی در دسترس است.

چه کسانی به آمنیوسنتز نیاز دارند؟
به طور کلی، آمنیوسنتز بر روی زنانی انجام می شود که بین 15 تا 20 هفته باردار هستند و در معرض خطر ناهنجاری های کروموزومی هستند. نامزدها شامل زنانی هستند که در زمان زایمان بالای 35 سال سن دارند یا آزمایش غربالگری سرم مادری غیرطبیعی داشته اند.

آمنیوسنتز چگونه انجام می شود؟

آمنیوسنتز شامل وارد کردن یک سوزن بلند و نازک از طریق شکم به داخل کیسه آمنیوتیک برای جمع آوری نمونه کوچکی از مایع آمنیوتیک است. مایع آمنیوتیک حاوی سلول هایی است که توسط جنین ریخته شده و حاوی اطلاعات ژنتیکی هستند. اگرچه جزئیات خاص هر روش ممکن است متفاوت باشد، آمنیوسنتز معمولی از این فرآیند پیروی می کند:

شکم شما با یک ماده ضد عفونی کننده پاک می شود.

ممکن است پزشک برای بی حس کردن پوست به شما بی حسی موضعی بدهد یا ندهد.

پزشک از فناوری اولتراسوند برای هدایت یک سوزن توخالی به داخل کیسه آمنیوتیک استفاده می کند. او نمونه کوچکی از مایع را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی می گیرد.

ممکن است در حین یا بعد از آمنیوسنتز گرفتگی عضلات را تجربه کنید. شما باید تا 24 ساعت پس از عمل از هرگونه فعالیت شدید خودداری کنید.

زنان باردار دوقلو یا چند قلو برای آزمایش هر نوزاد به یک نمونه از هر کیسه آمنیوتیک نیاز دارند. بسته به موقعیت نوزاد و جفت، مقدار مایع و آناتومی زن، گاهی اوقات نمی توان آمنیوسنتز انجام داد. سپس این مایع به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود تا سلول ها رشد کرده و آنالیز شوند. AFP همچنین برای حذف نقص لوله عصبی باز اندازه گیری می شود. بسته به آزمایشگاه، نتایج معمولاً در حدود 10 روز تا دو هفته آماده می شوند.

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)

PVC یک آزمایش قبل از تولد است که شامل نمونه برداری از بافت جفت می شود. این بافت حاوی مواد ژنتیکی مشابه جنین است و می توان آن را از نظر ناهنجاری های کروموزومی و سایر مشکلات ژنتیکی آزمایش کرد. بسته به سابقه خانوادگی شما و در دسترس بودن آزمایشات آزمایشگاهی در زمان جراحی، آزمایش برای سایر نقایص و اختلالات ژنتیکی در دسترس است. برخلاف آمنیوسنتز، PVC اطلاعاتی در مورد نقص لوله عصبی باز ارائه نمی دهد. بنابراین، زنانی که تحت پی وی سی قرار می‌گیرند، برای بررسی این ناهنجاری‌ها باید بین هفته‌های 16 تا 18 بارداری آزمایش خون بعدی انجام دهند.

PVC چگونه کار می کند؟

PVC ممکن است برای زنانی که در معرض افزایش خطر ناهنجاری های کروموزومی هستند یا دارای سابقه خانوادگی نقایص ژنتیکی هستند که می تواند از طریق بافت جفت آزمایش شود توصیه می شود. پی وی سی معمولا بین هفته های 10 تا 13 بارداری انجام می شود. اگرچه روش های دقیق ممکن است متفاوت باشد، این روش شامل مراحل زیر است:

پزشک یک لوله کوچک (کاتتر) را وارد واژن و دهانه رحم شما می کند.

پزشک شما از فناوری اولتراسوند برای هدایت کاتتر به مکانی نزدیک جفت استفاده می کند.

پزشک شما از سرنگی در انتهای دیگر کاتتر برای جمع آوری بافت استفاده می کند.

پزشک شما همچنین ممکن است CVS ترانس شکمی را انجام دهد، که شامل وارد کردن یک سوزن از طریق شکم به رحم شما برای جمع آوری نمونه ای از سلول های جفت می شود. ممکن است در طول و بعد از هر یک از انواع CVS دچار گرفتگی شوید. نمونه های بافت برای رشد و تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ژنتیک فرستاده می شود. بسته به آزمایشگاه، نتایج معمولاً در حدود 10 روز تا دو هفته آماده می شوند.

اگر CVS امکان پذیر نباشد چه اتفاقی می افتد؟

زنانی که دارای دوقلو یا چندقلو هستند معمولاً به نمونه برداری از هر جفت نیاز دارند. با این حال، به دلیل پیچیدگی روش و محل جفت، CVS همیشه در مورد دوقلوها ممکن یا موفقیت آمیز نیست.

زنانی که کاندید آمنیوسنتز نیستند یا نتایج دقیقی از این روش دریافت نکرده اند ممکن است نیاز به آمنیوسنتز بعدی داشته باشند. عفونت فعال واژن، مانند تبخال یا سوزاک، از این روش جلوگیری می کند. در موارد دیگر، پزشک ممکن است نمونه‌ای را جمع‌آوری کند که حاوی بافت کافی برای رشد در آزمایشگاه نیست و نتایج ناقص یا غیرقطعی ایجاد کند.

ماما با کیست؟

ماما به کسی گفته می شود که دوره 60 ساعته مربی زایمان فیزیولوژیک را گذرانده و از مراکز معتبر کشور مانند دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه تهران مدرک مامایی خدمتگزار اخذ کرده است. بهترین ماما مامایی است که می تواند با مهارت های تخصصی خود یک زایمان عالی و رضایت بخش را برای شما به ارمغان بیاورد که سال ها فراموش نخواهید کرد.

خانم دکتر حوری سادات متفکریان بهترین دکتر متخصص مامایی قم با تجربه 25 ساله در مرکز مامایی ماما میلاد است.

ماما با روش های ورزشی و طب سنتی و نوین برای آماده سازی مادر باردار و روش های مختلف برای کاهش درد مادر آموزش دیده است و با مشاوره و نظارت و تماس های قبل از زایمان سعی می کند شما را با آمادگی و آمادگی برای اعزام به بیمارستان یاری دهد. ممکن است. کند

شعار ما این است که حتی به یک مهمانی تنها نروید زیرا لذت نخواهید برد. روند زایمان با همراهی یک همسر و مامای خوب می تواند بسیار ساده تر و سریعتر باشد. تصور تنها بودن بدون کسی که دستت را بگیرد، بغلت کند و آرامت کند، سخت است.

ماما در قم

مامای همراه سرکارخانم حوری سادات متفکریان کارشناس رشته ماماییو دارای مدرک زایمان فیزیولوژیک با سابقه درخشان مامایی همراهی در قم آماده خدمت رسانی به مادران باردار عزیز در تمامی بیمارستان های قم می باشد.

وظایف ماما چیست؟

ماما در قم سرکار حوری سادات متفکریان با روش هایی مانند ماساژ درمانی کمر، شکم و بدن، طب فشاری یا طب فشاری، گرما درمانی یا سرما درمانی، رایحه درمانی و موسیقی درمانی، تمرینات لگنی و استفاده از پوزیشن های متناسب با زایمان، تشویق و همدلی و آرامش باعث می شود زایمان شما سریعتر پیشرفت کند و درد شما را کاهش دهد.

وظایف مامای همراه از چه زمانی شروع می شود؟

شما مادر عزیز می توانید از ابتدای بارداری با ماما حوری سادات متفکریان در قم در ارتباط باشید، مشاوره های لازم را دریافت کنید، در صورت داشتن هر گونه شک و ابهامی با خانم مامای خود صحبت کنید تا استرس شما کاهش یابد. و اضطراب ماما شما را از علائم زایمان و درد آگاه می کند و شما را در مراحل و مراحل زایمان طبیعی راهنمایی می کند.

اما وظیفه اصلی ماما همراهی قم در روز زایمان است. هنگامی که روند زایمان و درد زایمان شروع می شود، ماما با شما در تماس است. علائم خطر به شما هشدار می دهد که در صورت بروز این اتفاق به بیمارستان مراجعه کنید و در صورت نداشتن علائم خطر، انقباضات زایمان را در خانه با همسر و خانواده خود و زیر نظر یک زن عاقل تا زمان مناسب سپری کنید.

او شما را راهنمایی می کند که چگونه درد اولیه را در خانه کنترل کنید. به دلیل اینکه برخی از مادران با مراجعه زودهنگام به بیمارستان انرژی خود را از دست می دهند، خسته می شوند، ممکن است به دلیل طولانی بودن مدت بستری شدن در بیمارستان، معاینات متعدد شما را آزار دهد و چون در اکثر بیمارستان ها 99 درصد بیمارستان های قم اجازه حضور همسر را نمی دهند. در کنار مادرتان به شما همسفر نمی دهند، از حمایت عاطفی آنها بهره ای نخواهید برد.
زمانی که زمان مناسب برای ویزیت شما توسط مامای همراه مشخص شد، به بیمارستان می روید و زمانی که دهانه رحم در معاینه واژینال 3 تا 4 سانتی متر باز شد، حوری سادات متفکریان به عنوان همراه در کنار شما خواهند بود. ماما و شما را با روش ها و تکنیک ها راهنمایی می کند. روش های مختلف و موثری که در ادامه به آنها اشاره کرده ایم به شما در روند زایمان کمک می کند و در سریع ترین زمان ممکن فرزند دلبندتان را در آغوش خود بگیرید.

در زمان هل دادن و تولد فرزند، شما را تشویق می کند که به موقع و درست فشار دهید. توجه به این نکته ضروری است که او تا یک ساعت پس از زایمان در کنار شماست. به شما در برقراری ارتباط با نوزاد و شیر دادن به نوزاد دلبندتان کمک می کند و مراقبت از کودک و مراقبت از بخیه پس از زایمان را به شما آموزش می دهد تا عوارض و مشکلات پس از زایمان را کاهش دهید. تمام علائم هشدار دهنده را به شما اطلاع می دهد که در صورت بروز باید به بیمارستان مراجعه کنید تا آنها را جدی بگیرید و از اتفاقات بدتر جلوگیری کنید.

و در نهایت یک روش پیشگیری مناسب برای جلوگیری از بارداری ناخواسته به شما پیشنهاد می شود.

اگر نیاز به بخیه دارید، ماما بخیه های شما را ترمیم می کند. ماما همراه در روند مصرف دارو دخالتی نمی کند. در بیمارستان های قم اقدامات بالینی از قبیل زایمان، تجویز دارو، بخیه زدن، نمودارگیری و ... انجام می شود. به عهده ماماهای بیمارستان است که تحت نظر و دستور پزشک انجام می شود.

اما هیچ کس دیگری به جز مامای همراه همیشه در دسترس شما نیست تا با شما تماس بگیرد یا پیامک بدهد تا به سوالات شما پاسخ دهد و استرس و اضطراب شما را کاهش دهد.

اگر بای تعیین جنسیت جنین به دنبال یک دکتر تعیین جنسیت هستید خانم حوری سادات متفکریان بهترین انتخاب است برای اطلاع ازهزینه تعیین جنسیت در قم با شماره های زیر تماس بگیرید.

۰۹۹۶۳۲۴۵۰۴۸

۰۲۵۳۲۹۲۸۱۸۴

مزایای داشتن ماما در قم

بسیاری از مردم فکر می کنند که در صورتی که تکنیک هایی که ماما در آن تخصص دارد توسط یک متصدی معمولی قابل اجرا نباشد، می تواند یک خواهر یا مادر جایگزین یک فرد آموزش دیده شود. ماما می تواند علاوه بر استفاده از روش های بسیار متنوع و موثر برای پیشبرد زایمان، همراهی دلسوز، مهربان و صمیمی در کنار شما در اتاق زایمان باشد تا با دیدن او احساس کنید که او را می شناسید. برای سال ها، و از حمایت معنوی و عاطفی برخوردار می شوید. از نظر روحی و جسمی سود خواهید برد

استفاده از روغن های مخصوص برای ماساژ قسمت پایین شکم و دوش آب گرم، استفاده از نقاط فشار برای کاهش درد و افزایش زایمان، رایحه درمانی، بیوفیدبک، موسیقی درمانی، آرامش بدن و تجسم و تجسم مثبت برای حمایت و تشویق مادر و اطمینان مادر در مراحل مختلف زایمان همان کار کوچکی است که مامای قمی حوری سادات متفکریان برای شما انجام می دهد تا بزودی عزیز کوچولوی خود را در آغوش بگیرید.

هزینه ماما چقدر است؟

هزینه مامای همراه بر اساس تاییدیه دانشگاه علوم پزشکی قم نرخی در نظر گرفته شده است و تمامی مراکز مامایی باید آن را رعایت کنند و خارج از تعرفه هیچ هزینه ای از مادر دریافت نمی شود. قرارداد باید بین هفته های 32 تا 33 امضا شود و فرم اجاره به شما داده می شود تا اجازه دهید ماما همراه با شما باشد. ماما همراه با تمامی بیمارستان‌های دولتی و خصوصی قم قرارداد دارد. برای اطلاع از هزینه و نحوه عقد قرارداد با ماما در قم می توانید کلمه ماما با قم را به شماره 09963245048 پیامک کنید تا از هزینه ها و نحوه عقد قرارداد با ماما مطلع شوید.

نوارقلب جنین (NST) چیست؟

نوار قلب جنین در قم یا تست واکنش پذیری در دوران بارداری برای ارزیابی وضعیت کودک شما در مرکز مامایی ماما میلاد در قم انجام می شود.

در طول آزمایش، پزشک ضربان قلب کودک شما را ابتدا در حالت استراحت و سپس در حال حرکت بررسی می کند. درست همانطور که ضربان قلب شما در زمان فعاليت تندتر است، ضربان قلب کودک شما نيز هنگام حرکت تندتر است.
-این آزمایش در صورتی انجام می شود که تاریخ زایمان شما به پایان رسیده باشد یا بارداری شما پرخطر باشد. دلایل ضروری بودن نوار قلب جنین عبارتند از:

شما دیابت، فشار خون بالا یا شرایط دیگری دارید که می تواند در دوران بارداری مشکلاتی ایجاد کند.

در دوران بارداری فشار خون بالا دارید.

کودک شما کوچک به نظر می رسد یا به درستی رشد نمی کند.

کودک شما کمتر از حد معمول تحرک دارد.

مایع آمنیوتیک خیلی زیاد یا خیلی کم است.

شما تحت عمل جراحی قرار گرفته اید، مانند آمنیوسنتز سه ماهه سوم (برای تعیین اینکه آیا ریه های کودک شما به اندازه کافی بالغ هستند یا برای بررسی عفونت در رحم). پس از آن، پزشک برای اطمینان از سلامت نوزاد، آزمایش NST را تجویز می کند.
تاریخ زایمان گذشته است و دکتر می خواهد از سلامت نوزاد مطمئن شود.
شما در نیمه دوم بارداری خود به دلیل نامعلومی نوزاد خود را از دست دادید. در این حالت آزمایش NST از هفته بیست و هشتم بارداری انجام می شود.
شما یک مشکل پزشکی دارید که ممکن است سلامت نوزاد را به خطر بیندازد.
کودک شما نقص مادرزادی دارد.

اگر نوزاد شما به خوبی شیر نمی‌خورد وبه دنبال یک مرکزمشاوره شیردهی هستید توصیه می‌کنیم به مرکز مامایی ماما میلاد مراجعه کنید.

NST در چه ماه بارداری انجام می شود؟

نوار قلب جنین ممکن است در عرض یک هفته از هفته های 24 تا 26 بارداری انجام شود، اما اغلب در ماه های آخر بارداری برای اطمینان از سلامت جنین توصیه می شود و همزمان با این آزمایش، آزمایش مشخصات بیوفیزیکی نیز انجام می شود.

اکو قلب جنین NST چگونه انجام می شود؟

- توصیه می شود قبل از آزمایش غذا بخورید تا حرکت جنین افزایش یابد. در حالی که شواهد خاصی دال بر کارکرد این روش وجود ندارد، اما ضرری هم ندارد. همچنین بهتر است قبل از آزمایش به دستشویی بروید زیرا ممکن است یک ساعت در آنجا دراز بکشید.

- برای این آزمایش باید به پهلوی چپ دراز بکشید. تکنسین دو وسیله را به شکم شما متصل می کند: یکی که ضربان قلب و حرکات جنین را کنترل می کند. دیگری که انقباضات رحم را کنترل می کند. تکنسین به ضربان قلب گوش می دهد و ضربان قلب نمایش داده شده روی صفحه روی کاغذ ضبط می شود.

- اگر کودک شما حرکت نمی کند، احتمالاً خواب است. ممکن است از شما خواسته شود که آب، آبمیوه یا نوشابه بنوشید تا کودک حرکت کند. در برخی موارد، ممکن است از شما خواسته شود که در حین حرکت کودک، دکمه ای را فشار دهید. این آزمایش معمولا 20 تا 60 دقیقه طول می کشد.

نحوه تفسیر نوار قلب جنین (NST):

اگر ضربان قلب نوزاد سریعتر باشد (حداقل 15 ضربه در دقیقه) در حالی که حداقل 15 ثانیه در دو نوبت در مدت 20 دقیقه حرکت می کند، نتیجه طبیعی یا استاندارد است. یک نتیجه استاندارد به این معنی است که کودک شما خوب است. ممکن است پزشک شما بخواهد آزمایش را هر هفته تا زمان تولد نوزاد تکرار کند.

اگر قلب نوزاد به مدت 90 دقیقه تندتر نزند و یا حرکت نکند، نتیجه «عدم پاسخگویی» است. نتیجه غیر پاسخگو لزوماً به معنای وجود مشکل نیست. این به سادگی به این معنی است که آزمایش اطلاعات کافی را ارائه نکرده است و شما باید آزمایش را در یک ساعت تکرار کنید یا آزمایش دیگری انجام دهید: مانند مشخصات بیوفیزیکی یا EKG سیستولیک.

با این حال، یک نتیجه غیر واکنشی می تواند نشان دهد که جنین اکسیژن کافی دریافت نمی کند یا مشکلاتی در جفت وجود دارد. اگر پزشک فکر می کند که کودک دیگر در رحم نیست، باید زایمان انجام شود.

در NST معمولی:

حداقل 10 شتاب برای 10 ثانیه بین هفته های 24 تا 28 بارداری
حداقل 15 شتاب در 15 ثانیه بین هفته های 28 تا 34 بارداری
و حداقل 20 شتاب در 20 ثانیه در هفته 34 بارداری
اگر جنین در طول آزمایش شتاب نگیرد، دو دلیل وجود دارد:

الف) دلایل خوش خیم

خواب جنین
عدم تحرک مادر
ب) جنین در مصرف اکسیژن خود مانند هیپوکسی صرفه جویی می کند

ضربان قلب جنین در NST طبیعی:
ضربان قلب جنین بین 110 تا 160 ضربه در دقیقه است.
ضربان قلب جنین با حرکات و انقباضات رحم افزایش می یابد.
ضربان قلب جنین در طول انقباضات کاهش می یابد اما پس از توقف انقباضات به سرعت به حالت عادی باز می گردد.
انقباضات رحم در طول زایمان قوی و منظم است.
ضربان قلب غیر طبیعی جنین در NST:
ضربان قلب جنین کمتر از 110 ضربه در دقیقه است.
ضربان قلب جنین بیش از 160 ضربه در دقیقه است.
ضربان قلب جنین در طول تست پاسخگویی جنین بیش از 15 ضربه در دقیقه افزایش نمی یابد یا پس از حرکت جنین به زیر سطح پایه نمی رسد.
انقباضات جنین در طول زایمان ضعیف و نامنظم است.

آیا NNT برای جنین مضر است؟

خیر، کاملا غیر تهاجمی است و هیچ خطری برای مادر یا جنین ندارد.

چرا این تست انقباضات را اندازه گیری می کند و چرا باید این آزمایش را انجام دهم؟

به چند دلیل. اول از همه، ممکن است در این مرحله از بارداری دچار انقباضات شوید. اگر انقباضات دارید، ممکن است انقباضات براکستون هیکس باشند که معمولاً خفیف، نامنظم و پراکنده هستند. این انقباضات در سه ماهه سوم بی ضرر و طبیعی هستند.

اما اگر کمتر از هفته 37 بارداری دارید و انقباضات مداوم، مکرر و منظم دارید، این نشانه زایمان زودرس است و پزشک شما می خواهد دهانه رحم شما را ارزیابی کند. دلیل دیگر برای بررسی انقباضات، بررسی تغییرات در ضربان قلب جنین است. اگر ضربان قلب شما در طول انقباضات کاهش یابد، نشانه مشکل جفت یا کمبود اکسیژن است.

واژینیسموس وضعیتی است که در آن ماهیچه های واژن با وارد کردن جسم به داخل واژن منقبض می شوند که ممکن است ناراحت کننده یا دردناک باشد. می تواند مشکلاتی ایجاد کند، بنابراین بهتر است برای درمان واژینیسموس و آگاهی، پیشگیری و کنترل با متخصص زنان مشورت کنید. برای برخی از زنان، واژینیسموس یک وضعیت ناتوان کننده است که باعث مشکلات جسمی و روانی بسیاری از جمله اضطراب، ترس، پریشانی و از دست دادن میل جنسی می شود. به خواندن ادامه دهید تا در مورد واژینیسموس و علائم آن بیشتر بدانید. خانم حوری سادات متفکریان بهترین دکترواژینیسموس در قم مشکل واژینیسموس شما را تنها در 3جلسه درمان می‌کنند.

واژینیسموس چیست؟

واژینیسموس اسپاسم و انقباض عضلات اطراف واژن است. این می تواند در طول رابطه جنسی و همچنین در طول معاینات پزشکی یا آزمایش های پاپ اسمیر رخ دهد. در واقع واژینیسموس وضعیتی است که در آن یک زن در تماس با واژن خود دچار مشکل می شود، چه این تماس در حین رابطه جنسی باشد و چه در هنگام معاینه توسط متخصص زنان. در این شرایط فرد دچار مشکل و مقاومت در برابر لمس می شود و به نوعی احساس درد می کند.

علائم واژینیسموس

در اینجا شایع ترین علائم ذکر شده است:

مقاربت دردناک: یکی از اولین علائم واژینیسموس، مقاربت دردناک است. درد در حین رابطه جنسی و هنگام دخول رخ می دهد و ممکن است پس از برداشتن درد از بین برود. برخی از زنان این درد را به صورت ناراحتی یا سوزش تجربه می کنند.
سایر زنان مبتلا به واژینیسموس در طول معاینات لگنی و سایر معاینات پزشکی مرتبط، درد را تجربه می کنند.

ترس از درد هنگام رابطه جنسی

از دست دادن میل جنسی، زمانی که یک زن هر بار که رابطه جنسی دارد مشکل و درد را تجربه می کند، مطمئناً میل جنسی او به مرور زمان کاهش می یابد.

علت واژینیسموس چیست؟

علت دقیق واژینیسموس ناشناخته است. با این حال، اعتقاد بر این است که با ترکیبی از عوامل فیزیکی و روانی مرتبط است. علل فیزیکی ممکن است شامل عفونت واژن، اسکار جراحی، ضعیف شدن عضلات کف لگن یا آسیب های هنگام تولد مانند پارگی واژن باشد. دلایل روانشناختی ممکن است شامل اضطراب، استرس یا احساسات منفی در مورد رابطه جنسی به دلیل سوء استفاده جنسی گذشته، تجاوز جنسی یا ضربه باشد. اگرچه عوامل فیزیکی خاصی می توانند در بروز آن نقش داشته باشند، عواملی که می توانند در ایجاد واژینیسموس نقش داشته باشند عبارتند از:

علل فیزیکی واژینیسموس

عفونت واژن: واژینیسموس ناشی از اسپاسم عضلانی در عضلات کف لگن اطراف واژن است. این اسپاسم های عضلانی می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عفونت باشد. اگرچه هر عفونت واژن می تواند باعث ناراحتی شود، عفونت های خاصی مانند واژینوز باکتریایی (BV)، عفونت های مخمری و تریکومونیازیس بیشتر احتمال دارد که باعث واژینیسموس شوند. اگر از واژینیسموس رنج می برید و فکر می کنید عفونت ممکن است علت آن باشد، مهم است که برای درمان موثر با پزشک مشورت کنید. با درمان مناسب، بیشتر عفونت های واژن از بین می روند و می توانید از رابطه جنسی بدون درد لذت ببرید.

جای زخم جراحی: در برخی موارد، واژینیسموس ناشی از اسکار جراحی است. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که عضلات واژن در حین جراحی آسیب ببینند و باعث ایجاد زخم در آنها شود به نحوی که آنها را سفت تر و انعطاف پذیرتر کند. جای زخم می تواند کشش واژن را به اندازه کافی برای نفوذ دشوار یا غیرممکن کند و منجر به درد در حین رابطه جنسی شود.

ضعف عضلات کف لگن: یکی از علل شایع واژینیسموس، ضعیف شدن عضلات کف لگن است. عضلات کف لگن از اندام های لگن حمایت می کنند و به کنترل جریان ادرار کمک می کنند. ممکن است به دنبال بارداری، زایمان، یائسگی یا عوامل دیگر ضعیف شوند. وقتی این ماهیچه ها ضعیف هستند، ممکن است نتوانند به درستی از اندام های لگن حمایت کنند، که می تواند منجر به درد در حین رابطه جنسی شود. علاوه بر این، ماهیچه‌ها ممکن است در پاسخ به هر نوع دخول واژینال، به‌طور غیرارادی منقبض یا سفت شوند و رابطه جنسی را غیرممکن یا به‌طور باورنکردنی دردناک کنند.

ضعف عضلات کف لگن یکی از دلایل شایع واژینیسموس است. با این حال، آنها را می توان با تمرینات عضلات کف لگن به نام کگل درمان کرد. این تمرینات می تواند به تقویت عضلات و تسهیل رابطه جنسی کمک کند. اگر واژینیسموس دارید، با پزشک خود در مورد تمرینات عضلات کف لگن یا سایر گزینه های درمانی صحبت کنید.

علل روانی واژینیسموس

اضطراب: واژینیسموس وضعیتی است که در آن ماهیچه های واژن به طور غیرارادی منقبض می شوند و رابطه جنسی را دردناک می کنند. برای بسیاری از زنان، این وضعیت با اضطراب همراه است. ترس از درد یا "لمس" شدن در ناحیه واژن می تواند باعث سفت شدن عضلات رفلکس شود که می تواند منجر به واژینیسموس شود.

گاهی اوقات اضطراب می تواند از یک تجربه آسیب زا مانند تجاوز جنسی ناشی شود. برای دیگران، ممکن است نتیجه اضطراب عمومی تر در مورد رابطه جنسی یا بدن آنها باشد. علت هرچه که باشد، واژینیسموس می تواند یک وضعیت بسیار ناراحت کننده باشد.

استرس: استرس از راه های مختلفی می تواند منجر به واژینیسموس شود. اولاً، استرس می‌تواند باعث سفت شدن غیرارادی عضلات واژن شود، همانطور که در شرایط دیگر مانند اضطراب یا افسردگی صدق می‌کند. استرس همچنین می‌تواند در برانگیختگی جنسی اختلال ایجاد کند و آرامش عضلات را دشوارتر کند. همچنین می تواند منجر به ارتباط منفی با رابطه جنسی شود که می تواند واژینیسموس را بدتر کند. اگر واژینیسموس دارید، مهم است که با پزشک خود در مورد راه های کاهش استرس و مدیریت این بیماری صحبت کنید.

تروما: علت واژینیسموس همیشه مشخص نیست. با این حال، می تواند با ضربه، جسمی یا عاطفی مرتبط باشد. ضربه های فیزیکی به واژن، مانند زایمان یا جراحی، می تواند باعث واژینیسموس شود. آسیب های عاطفی مانند تجاوز جنسی یا سوء استفاده جنسی نیز می تواند منجر به واژینیسموس شود. در برخی موارد، واژینیسموس می تواند در اثر ترکیبی از عوامل فیزیکی و احساسی ایجاد شود.

سایر عوامل:

ترس شدید از رابطه جنسی

پر استرس و مضطرب

سابقه سوء استفاده جنسی

داشتن احساسات منفی نسبت به رابطه جنسی

داشتن رابطه جنسی ناخوشایند

در گذشته امتحانات دردناکی داشته اند

ترس از بارداری

اگر فکر می کنید ممکن است واژینیسموس داشته باشید، مهم است که برای تشخیص و درمان مناسب به پزشک یا سایر متخصصان مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

انواع واژینیسموس

دو نوع اصلی واژینیسموس وجود دارد، واژینیسموس اولیه و واژینیسموس ثانویه

واژینیسموس اولیه: واژینیسموس اولیه زمانی رخ می دهد که این بیماری از دوران کودکی وجود داشته باشد. زنان مبتلا به واژینیسموس اولیه معمولاً هنگامی که به سن بلوغ می رسند و برای اولین بار تامپون را امتحان می کنند یا اولین معاینه زنان خود را انجام می دهند متوجه این وضعیت می شوند. هرگاه جسمی از جمله آلت تناسلی وارد واژن شود، اسپاسم ایجاد می‌شود یا فرد احساس درد می‌کند یا هرگز نتوانسته چیزی را وارد واژن کند. این نوع واژینیسموس اولیه نامیده می شود.

واژینیسموس ثانویه: در این نوع واژینیسموس، فرد در گذشته رابطه جنسی عادی و بدون درد انجام می داد، اما مشکل یا غیرممکن شده است که به آن واژینیسموس اکتسابی می گویند. واژینیسموس ثانویه می تواند در هر مرحله از زندگی رخ دهد و معمولاً توسط یک رویداد یا ضربه خاص مانند زایمان، مشکلات رابطه، عفونت حاد یا تجاوز جنسی ایجاد می شود. واژینیسموس ثانویه اغلب با تروما و مشکلات سلامت روانی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) همراه است.
واژینیسموس درجات مختلفی دارد. می تواند بسیار خفیف یا بسیار شدید باشد. بسته به نوع آن، درمان متفاوت است.

آیا علائم واژینیسموس قابل کنترل است؟

علائم ناشی از واژینیسموس توسط خود فرد قابل کنترل نیست و غیر ارادی است، بنابراین برای کنترل آنها به روش های درمانی نیاز است.

عوارض واژینیسموس
واژینیسموس باعث می شود که فرد در حین رابطه جنسی با شریک خود شرایط سختی داشته باشد و عمل دخول سخت و دردناک می شود. علاوه بر این، واژینیسموس همچنین می‌تواند مراجعه به پزشک را برای درمان مشکلات تناسلی، تست پاپ اسمیر و معاینه واژن دشوار کند.

تشخیص واژینیسموس
واژینیسموس از طریق شرح حال و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. پزشک از شما یک سری سوالات در مورد علائم و سابقه پزشکی و جنسی شما می پرسد. او همچنین معاینه لگنی را برای بررسی اسپاسم عضلانی در عضلات کف لگن انجام خواهد داد. اگر پزشک شما مشکوک به واژینیسموس باشد، ممکن است شما را برای آزمایشات بیشتر به متخصص ارجاع دهد. این ممکن است شامل معاینه لگن با اسپکولوم یا سونوگرافی واژینال باشد. این آزمایشات به رد سایر شرایطی که ممکن است علائم مشابهی ایجاد کنند کمک می کند.

درمان واژینیسموس

بسیاری از بیماران فکر می کنند که هیچ راه حلی برای واژینیسموس وجود ندارد و حتی پس از مراجعه به متخصصان مختلف برای حل این مشکل، هنوز هیچ درمانی برای آنها وجود ندارد. سوال این افراد این است که آیا بعد از این مدت درمان و راه حلی وجود دارد؟ پاسخ دکتر فاطمه فیروزی به شرح زیر است. بله قطعا راه حلی وجود دارد.

در ابتدای درمان، توصیه های پزشک، توصیه های آرامش بخشی است و ممکن است مشاوره روانپزشکی لازم باشد و گاهی با تجویز داروهای سبک می توان این مشکل را برطرف کرد.

درمان واژینیسموس به علت زمینه‌ای بستگی دارد و معمولاً شامل ترکیبی از گشادکننده‌های واژن، تمرینات عضلات کف لگن، تکنیک‌های آرام‌سازی و درمان است.

گشاد کننده واژن
گشادکننده واژن یکی از رایج ترین درمان های واژینیسموس است. گشادکننده ها دستگاه های مخروطی شکل کوچکی هستند که در اندازه های مختلف وجود دارند. ایده این است که با یک دیلاتور کوچک شروع کنید و به تدریج اندازه را افزایش دهید. این به کشش و حساسیت زدایی عضلات واژن کمک می کند و باعث می شود که رابطه جنسی و سایر فعالیت ها کمتر دردناک باشد.

فیزیوتراپی کف لگن
فیزیوتراپی کف لگن نوعی درمان است که به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند. این ماهیچه ها از مثانه، رحم و رکتوم حمایت می کنند و مسئول کنترل جریان ادرار هستند. وقتی این ماهیچه ها ضعیف باشند، می توانند مشکلات متعددی از جمله بی اختیاری، درد در حین رابطه جنسی و مشکل در رسیدن به ارگاسم ایجاد کنند. با کمک یک فیزیوتراپ کف لگن، تمرینات کگل می تواند به بهبود قدرت این عضلات کمک کند، که می تواند این مشکلات را کاهش یا از بین ببرد. برای زنان مبتلا به واژینیسموس، فیزیوتراپی کف لگن می‌تواند به شل شدن ماهیچه‌هایی که باعث اسپاسم می‌شوند، کمک کند و رابطه جنسی را کمتر دردناک و لذت‌بخش‌تر کند.

تکنیک های آرامش بخش
چندین تکنیک مختلف آرام سازی وجود دارد که می تواند به کاهش علائم واژینیسموس کمک کند. یکی از موثرترین آنها تنفس عمیق است. این شامل تنفس آهسته و عمیق و تمرکز بر حس حرکت نفس شما به داخل و خارج از بدن است. این می تواند به شل شدن عضلات و کاهش درد کمک کند. سایر تکنیک های آرام سازی که ممکن است مفید باشند عبارتند از آرام سازی پیشرونده عضلانی، تجسم، و خود ماساژ. این تکنیک ها می توانند به کاهش تنش عضلانی و درد مرتبط با واژینیسموس کمک کنند.

سکس درمانی و مشاوره
واژینیسموس بر توانایی زنان برای تجربه نفوذ واژن، چه از طریق رابطه جنسی، قرار دادن تامپون، یا معاینه زنان تأثیر می گذارد. این وضعیتی است که می تواند باعث درد در حین رابطه جنسی شود که می تواند منجر به مشکلات صمیمیت و روابط جنسی شود. برای بسیاری از زنان، این وضعیت با اضطراب و ترس همراه است. سکس درمانی و مشاوره می تواند به رفع این مسائل و حمایت از زنان مبتلا به واژینیسموس کمک کند. از طریق درمان، زنان می توانند یاد بگیرند که آرام شوند و با بدن خود احساس راحتی کنند، که می تواند به کاهش درد در حین رابطه جنسی کمک کند. مشاوره همچنین می تواند به حل مسائل مربوط به رابطه یا آسیب های گذشته که ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن وضعیت شود کمک کند.

در مواردی که مشکل حل نمی شود و چیزی درونی باعث تداوم مشکل می شود، درمانی که در سال های اخیر رایج شده استفاده از بوتاکس است. بوتاکس ماهیچه های اطراف واژن را به طور موقت شل می کند و انقباض آنها را برای مدت محدودی غیرممکن می کند. این به کاهش ترس از رابطه جنسی و لمس در این دوره کمک می کند و پس از چهار ماه اثرات بوتاکس کاملا از بین می رود.